De slogan van een verzekeringsbedrijf gaf me stof tot nadenken. Het was toch tijd voor een nieuwe blog, dus laat me even wat op dit beeldscherm zetten. Lees het met veel plezier. Ik hoop dat je de tijd neemt om dit te lezen en écht te lezen. Laat woorden op je inwerken en denk na over de bedoeling en de beleving van de woorden.  De slogan is:

‘Als je maar lang genoeg gewoon blijft, word je vanzelf bijzonder’.

Bij mij gelijk de vragen, wat is lang genoeg? Wat is gewoon en wanneer ben je nou bijzonder? Mooi toch? Een zin die mij meerdere vragen geeft en waar ik zelf niet zo 1, 2, 3 een antwoord op heb. Waar ik wel mijn zinnen in deze blog op kan bouwen zijn de woorden ‘vanzelf’ en ‘gewoon’. Vanzelf kunnen we zien als het fenomeen tijd of dat iets makkelijk gaat. Beide hebben in mijn vakgebied natuurlijk met elkaar te maken. Als je heel veel tijd in je training stopt, dan lijkt het als vanzelf te gaan. Ik heb regelmatig dat leerlingen tegen mij zeggen dat wat ik doe allemaal zo makkelijk lijkt te gaan. Ze vergeten dat ik vanaf mijn zesde vechtsport beoefen en sinds 1984 bezig ben met het leren en doorontwikkelen van Jeet Kune Do. Gewoon is natuurlijk niet goed te definiëren. In het woordeboek staat:

ge·woon bn, bw; -woner, -st 1 gewend aan, vertrouwd met: aan iets ~ raken, zijn 2 gebruikelijk; algemeen aangenomen; normaal: de gewone gang van zaken 3 alledaags; (min) ordinair 4 ronduit, gewoonweg: ik vind het ~ fijn.

De slogan van de verzekeringsmaatschappij, doelt natuurlijk op het algemeen aangenomen. Ik doel meer op puntje 3, Alledaags. En dan niet alledaags als gewoon, maar alle dagen 🙂 Als je elke dag bezig bent met je training of dat wat je goed doet, dan zul je naarmate de tijd vertrekt, niet meer gewoon zijn. Jippie… leuk of niet. De tendens is echter in de zelfverdediging of in de vechtsport dat men even een paar maanden die stijl beoefend, daarna weer daar iets vandaan plukt, dan weer een paar maanden een andere stijl beoefend en ga zo maar door. Ze weten dan van heel veel een heel klein beetje. Terwijl het juist goed is om drie stappen te nemen. 1. Leren 2. Toepassen 3. Loslaten/ontwikkelen Vandaar dat ik na 22 jaar les geven in Jeet Kune Do nog steeds met veel plezier iemand de basis kan leren. Want alles verandert, niets is hetzelfde. Mijn inzichten zijn de afgelopen jaren anders dan 22 jaar geleden. Er zijn technieken die na het te hebben toegepast simpelweg gewoon niet werken. Er zijn ontwikkelingen die niet te stoppen zijn en dus zullen we bij de ontwikkelingen weer naar stap 1 moeten gaan. Het LEREN om het vervolgens weer toe te passen en los te laten. Wat vroeger een goede website was is nu achterhaald. Wat vroeger een killer van een techniek was is nu achterhaald. Niets staat stil, nooit.